Tag: Jaroty (wieś)

Niemcy nieustająco prowadzili walkę ze szkołą polską. Presji poddawani byli rodzice uczniów, wywierano naciski na pracodawców zatrudniających Polaków, których zwalniano z pracy, pozbawiano specjalnych dodatków na dzieci, obiecywano nagrody pieniężne za przeniesienie dzieci do szkół niemieckich. Organizowano napady na uczniów i szkołę. W sierpniu 1939 roku grupa młodych ludzi napadła i poważnie zdemolowała polską szkołę. Konrad Sikora dostał nakaz opuszczenia Prus Wschodnich. 31 sierpnia 1939 r. szkoła została zamknięta. Konrad Sikora był najdłużej nauczającym nauczycielem na Warmii. W latach 1929-1939 do szkoły uczęszczało 22 uczniów.

Drugim (zaraz po Lucjanie Latosińskim) nauczycielem polskiej szkoły w Jarotach w styczniu 1933 roku został przeniesiony z Wymoju Konrad Sikora. Poza nauczaniem, uporządkował bibliotekę z 87 książkami, a także zorganizował kapelę ludową, która grała podczas uroczystych nabożeństw i odpustów. Urządzał też spotkania z okazji Bożego Narodzenia, Wielkanocy, Dnia Matki, rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja, organizował zabawy i zapusty, przygotowywał młodzież do występów w kościele parafialnym w Bartągu.

W roku szkolnym 1932/1933 wyposażenie szkoły stanowiło: 8 ławek szkolnych, tablica ze sztalugą, 2 obrazy ścienne, 2 szafy, 1 stół, 1 krzesło, 8 kałamarzy, 1 lampa wisząca, 1 skrzynia do obrazów biblijnych, 1 półka na książki. Jako pomoce naukowe służyły: cyrkiel, 3 kątomierze, 2 mapy Niemiec, prowincji wschodniopruskiej oraz powiatu, 2 mapy Polski, 1 mapa Palestyny, liczydło, linijka, 18 obrazów biblijnych. Cztery lata później wyposażenie zwiększyło się o aparat radiowy, dwie mapy Europy, cyrkiel, susznik i dwa obrazy poglądowe.

W Jarotach, jednej z najstarszych wsi południowej Warmii, polską szkołę otwarto 12 września 1930 roku. Została uroczyście poświęcona przez proboszcza Butryn ks. Wacława Osińskiego. Początkowo mieściła się w wynajętej izbie u Jakuba Wieczorka, ale z powodu nieodpowiednich warunków szkołę przeniesiono do budynku Jakuba Barczewskiego, brata księdza Walentego Barczewskiego, etnografa i pisarza. Pierwszym nauczycielem został Lucjan Latosiński. Początkowo w szkole uczyło się 10 uczniów.